Beste mensen,

Een kort berichtje. Inmiddels ben ik weer terug in Zuid Sudan. In mijn gebied is het rustig en merken we, behalve van verhalen, niet veel van de oorlog die in de rest van het land plaatsvindt. We volgen hier de nieuwsberichten en proberen contact te maken met onze studenten. Bijzonder was om te horen dat onze Nuer-student die uit voorzorg in een UN-kamp zit, een bezorgd telefoontje had gekregen van één van onze Dinka-studenten. Voor hun gaat vriendschap gelukkig dieper dan deze stammenstrijd. Helaas is het daarna niet meer gelukt om contact te maken met die dinka-student die zich in een gevaarlijk gebied bevond..

Uit voorzorg is het college nog niet geopend. De meeste van onze studenten zijn Nuer en Dinka’s. We hopen aan het einde van deze maand (januari) toch van start te kunnen gaan met de overige studenten. We bidden voor de situatie in het land en voor het wonder dat álle studenten weer naar ECC zullen komen om hun studie voort te zetten.

Ik zal jullie op de hoogte houden.